Starving Anonymous rozpoczyna się pozornie niewinną sceną – w upalnej Japonii, zmagającej się z problemami klimatycznymi, licealista Ie, marzący o karierze rysownika, wraca autobusem ze szkoły wraz z przyjacielem Kazu. Idylla zostaje gwałtownie przerwana, gdy pasażerowie tracą przytomność po rozpyleniu tajemniczego gazu. Ie budzi się w makabrycznej placówce, przypominającej rzeźnię, gdzie ludzie są hodowani jak bydło, tuczeni i przygotowywani na pożywienie dla groteskowych, insektopodobnych stworów.
Pierwszy tom to prawdziwy cios w żołądek. Manga od razu rzuca czytelnika w wir brutalnych scen gore i body horroru, nie oszczędzając drastycznych obrazów, od zamrożonych ciał po ludzi poddawanych nieludzkim eksperymentom. Fabuła, choć prosta, buduje gęstą atmosferę grozy i tajemnicy, stopniowo odsłaniając sekrety placówki. Kreska Kazu Inabe jest szczegółowa i dynamiczna, szczególnie w scenach przemocy, choć projekty potworów mogą wydawać się mniej dopracowane. Tom 1 to mocne wprowadzenie, które szokuje, ale jednocześnie intryguje, zachęcając do dalszej lektury.
Szokujący start, który stawia na brutalność i atmosferę. Dla fanów ekstremalnego horroru to świetny początek, choć :wrażliwszych czytelników może odrzucić.
Drugi tom Starving Anonymous kontynuuje mroczną podróż Ie i jego towarzyszy, którzy próbują przetrwać w placówce pełnej monstrów i zmodyfikowanych ludzi. Wprowadzona zostaje postać Natsune, młodego chłopaka z tajemniczą przeszłością związaną z ośrodkiem, którego żądza zemsty napędza akcję. Fabuła zagłębia się w mechanizmy działania placówki, ujawniając, że ludzie są nie tylko pożywieniem, ale także obiektami eksperymentów regeneracyjnych.
Tom 2 utrzymuje wysoki poziom napięcia, wprowadzając nowe postacie, takie jak Yamabiki, ekscentryczny buntownik, który wnosi nutę chaosu. Manga porusza trudne tematy, takie jak dehumanizacja i moralne dylematy przetrwania. Sceny przemocy stają się jeszcze bardziej intensywne, a rysunki Inabe potęgują uczucie niepokoju, szczególnie w momentach konfrontacji z potworami lub zmodyfikowanymi strażnikami. Choć fabuła chwilami może wydawać się chaotyczna przez szybkie tempo, to wciąż skutecznie wciąga.
Solidna kontynuacja, która rozwija świat i postacie. Brutalność i dynamika akcji przyciągają, choć niektóre wątki mogą być trudne do strawienia.
Trzeci tom Starving Anonymous podkręca tempo, przenosząc konflikt na nowy poziom. Natsune, którego przeszłość okazuje się kluczowa, staje się centralną postacią, a jego działania przeciwko monstrom i zarządcom placówki prowadzą do dramatycznych konfrontacji. Poznajemy więcej szczegółów na temat eksperymentów w ośrodku, co nadaje historii jeszcze mroczniejszy charakter. Wątek zemsty Natsune oraz pojawienie się grupy łowców, zmodyfikowanych ludzi polujących na uciekinierów, wprowadza nowe napięcie i podnosi stawkę walki o przetrwanie.
Kreska Inabe nadal błyszczy w ukazywaniu makabrycznych detali, choć niektóre sceny mogą balansować na granicy przesady. Fabuła zaczyna eksplorować pytania o naturę człowieczeństwa i etykę w ekstremalnych warunkach, choć wciąż dominuje akcja i brutalność. Tom 3 to punkt, w którym Starving Anonymous pokazuje swój pełny potencjał jako horror survivalowy, ale też moment, w którym niektórzy czytelnicy mogą poczuć zmęczenie natłokiem przemocy.
Kulminacja pierwszych trzech tomów, z jeszcze większą dawką grozy i akcji. Manga pozostaje wierna swojemu mrocznemu charakterowi, ale wymaga mocnych nerwów.
Starving Anonymous w tomach 1-3 to bezbłędnie brutalny horror, który łączy elementy science fiction, survivalu i body horroru, tworząc świat, w którym ludzkość staje się pionkiem w łańcuchu pokarmowym. Yuu Kuraishi buduje intrygującą fabułę, zmuszającą do refleksji nad moralnością, przetrwaniem i dehumanizacją, choć chwilami może być zbyt skupiona na szokowaniu. Rysunki Kazu Inabe są mocnym punktem – dynamiczne, szczegółowe i odpowiednio mroczne, choć projekty potworów nie zawsze dorównują reszcie.
Seria wyróżnia się swoją intensywnością i unikalnym podejściem do horroru, przypominając takie dzieła jak The Thing czy Parasite Eve. Jednak jej ekstremalna brutalność, w tym sceny przemocy seksualnej czy eksperymentów na ludziach, czyni ją pozycją wyłącznie dla dorosłych czytelników o mocnych nerwach.
